- gdakać
- gdakać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, gdaczę || gdakaćam, gdacze || gdakaća, gdaczą || gdakaćają {{/stl_8}}– gdaknąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, gdakaćnę, gdakaćnie, gdakaćnij, gdakaćnął, gdakaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o kurze: wydawać głośne dźwięki, zwykle po zniesieniu jaja': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kura zniosła jajko i gdacze. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydawać dźwięki przypominające gdaczącą kurę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gdaczące urządzenie. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'z dezaprobatą: mówić zbyt dużo, bez sensu; paplać, zrzędzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gdakał cały wieczór. Przestań gdakać! {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.